λέκτρο

το (Α λέκτρον)

νεοελλ.

(στρατ. και ναυτ.) δάπεδο πάνω στο οποίο είναι τοποθετημένα και μετακινούνται τα πυροβόλα στα οχυρώματα ή στους ειδικούς πυργίσκους τών πολεμικών πλοίων

αρχ.

1. κλίνη, ανάκλιντρο («κλαῑε δ' ἄρ' ἐν λέκτροισι καθεζομένη μαλακοῑσιν», Ομ. Οδ.)

2. γαμήλια τελετή, γάμος

3. ο καρπός τού γάμου, το τέκνο

4. στον πληθ. τὰ λέκτρα

το γαμήλιο κρεβάτι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. λεκ- (πρβλ. ἔ-λεκ-το, λεκ-το, αόρ. τού λέχομαι) + επίθημα -τρον, δηλωτικό οργάνου (πρβλ. άρο-τρον, πλήκ-τρον)].